Όταν η επιθυμία για ένα αδύνατο σώμα γίνεται εμμονή τότε μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στον θάνατο! Μην παίζεις... με το φαγητό σου!
Η ανορεξία δεν κάνει διακρίσεις. Και όταν κάποιος υποφέρει απο αυτή παλεύει κυριολεκτικά με το θάνατο. Η ανορεξία μπορεί σε γενικές γραμμές να εμφανίζεται σε γυναίκες νεαρής και μη ηλικίας, όμως το ίδιο εξίσου εμφανίζεται και σε άντρες αλλά σε μικρότερο ποσοστό. Θα μπορούσε κανείς να την αποκαλέσει μάστιγα της εποχής.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ;
Οι δυο βασικές ΔΠΤ( πρόβλημα της Διαταραχής Πρόσληψης Τροφής )είναι η ανορεξία και η βουλιμία. Η Δρ. Ευγενία Σουμάκη Παιδοψυχίατρος – Ψυχαναλύτρια της ΑΝΑΣΑ εξηγεί τι σημαίνει κάθε μία από αυτές:
- Η ψυχογενής ανορεξία είναι διαταραχή η οποία χαρακτηρίζεται από εκούσια απώλεια σωματικού βάρους, προκαλούμενη ή/και συντηρούμενη από τον ίδιο τον ασθενή. Με άλλα λόγια ένα άτομο έχει διαρκώς την εντύπωση πως πρέπει να χάσει κιλά και κάνει το οτιδήποτε για να το επιτύχει.
- Η ψυχογενής βουλιμία είναι σύνδρομο το οποίο χαρακτηρίζεται από επανειλημμένα επεισόδια υπερφαγίας και από υπερβολική υπεραπασχόληση με τον έλεγχο του σωματικού βάρους.
Τα συμπτώματα αυτά οδηγούν τον ασθενή στο να υιοθετήσει ακραία μέτρα για να μετριάσει την «παχυντική» επίδραση των προσλαμβανομένων τροφών.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΜΙΑΣ ΤΕΤΟΙΑΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗΣ;
“Η αιτιοπαθογένεια των διαταραχών πρόσληψης τροφής είναι πολυπαραγοντική. Ατομικοί, ψυχολογικοί αλλά και οργανικοί παράγοντες συμμετέχουν στη γένεσή τους”. Πιο συγκεκριμένα η Δρ. Ευγενία Σουμάκη επισημαίνει τους λόγους που μπροούν να οδηγήσουν σε μια τέτοια διαταραχή:-Η οικογένεια και το περιβάλλον φαίνεται επίσης να παίζουν σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση της διαταραχής. Η μελέτη των πρώιμων αλληλεπιδράσεων μητέρα – βρέφους και άλλες οικογενειακές αλληλεπιδράσεις είναι ένας από τους άξονες για τη ψυχοδυναμική κατανόηση του συνδρόμου.
-Η σχέση μητέρας βρέφους ενοχοποιείται για την αιτιοπαθογένεια της διαταραχής. Σύμφωνα με την Bruch (1982) από τα πρώτα χρόνια η μητέρα απαντά με τροφή σε κάθε συναισθηματική ανάγκη του παιδιού της, με αποτέλεσμα και εκείνο να είναι σε αδυναμία να αναγνωρίσει τις πραγματικές του ανάγκες.
-Η Γενετική επιβάρυνση τίθεται υπό αμφισβήτηση, καθώς είναι δύσκολο να προσδιοριστούν τα υπεύθυνα γονίδια.
- Όσον αφορά τους Νευροβιολογικούς μηχανισμούς: έχουν σημειωθεί σημαντικές πρόοδοι στην κατανόηση σε μοριακό επίπεδο των μηχανισμών που συνδέονται με την παχυσαρκία και κατανάλωση θερμίδων (Vitiello 2000)
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΕ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΑΝΗΣΥΧΗΣΩ;
Οι επιστημονικές έρευνες έχουν καταρτίσει κάποια κριτήρια τα οποία και “δείχνουν” πως κάποιο άτομο ενδέχεται να υποφέρει από ψυχογενή ανορεξία ή βουλιμία.
1. Άρνηση του ατόμου να διατηρήσει το βάρος του σώματος στο επίπεδο ή πάνω από το επίπεδο του ελάχιστα φυσιολογικού βάρους για την ηλικία και το ύψος του.
2. Έντονος φόβος του ατόμου ότι θα αυξηθεί το βάρος του ή ότι θα παχύνει ακόμη και όταν το βάρος του είναι κάτω από το κανονικό.
3. Διαταραχή του τρόπου με τον οποίο βιώνεται το βάρος, υπέρμετρη επίδραση του βάρους στην αυτοαξιολόγηση, άρνηση της σοβαρότητας του υπάρχοντος χαμηλού βάρους του σώματος. Διαταραγμένη εικόνα σώματος.
4. Σε γυναίκες, αμηνόρροια, δηλαδή απουσία τουλάχιστον τριών διαδοχικών εμμηνορρυσιακών κύκλων.
Τα άτομα που υποφέρουν από κάποια ΔΠΤ μπορούν να διακριθούν σε δύο βασικά προφίλ, ανάλογα με τον τρόπο που αντιδρούν σε ό,τι έχει να κάνει με το φαγητό:
- Περιοριστικός τύπος: Όταν υπάρχει μόνο περιορισμός λήψης τροφής
- Επεισόδια υπερφαγίας/καθαρτικός τύπος: Όταν το άτομο έχει τακτικά επεισόδια υπερφαγίας και στη συνέχεια καταφεύγει σε αυτοπροκαλούμενους εμετούς, χρήση καθαρτικών, διουρητικών ή υποκλυσμών.
ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ ΕΝΑ ΚΟΝΤΙΝΟ ΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟ;
Ο ρόλος της οικογένειας είναι πολύ σημαντικός. Συνήθως οι γυναίκες που παρουσιάζουν παρόμοιο πρόβλημα προέρχονται από οικογένειες που χαρακτηρίζονται από “μια κυρίαρχη φροντίδα να δοθεί μια καλή εικόνα προς τα έξω, σε βάρος των προσωπικών συναισθημάτων. Αναδεικνύεται η συγκρουσιακή θέση της διατροφής στην οικογένεια”.
Ιδιαίτερα σημαντικός είναι και ο ρόλος της μητέρας, η οποία είναι κυριαρχική και περιορίζει τις έφηβες κοπέλες που είναι και πιο επιρρεπείς στις εν λόγω διαταραχές.“Με τη διαταραχή η ανορεκτική αφενός προβάλλει το αίτημά της για αγάπη με τη σωματική της αδυναμία, απ’ την άλλη αρνείται κάθε βοήθεια που της προσφέρεται” εξηγεί η Δρ. Ευγενία Σουμάκη........
ΠΗΓΕΣ : http://www.anasa.com.gr/statistics.htm & http://www.inews.gr/118/anorexia-ti-einai-poia-einai-ta-aitia-kai-pos-antimetopizetai.htm
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου